اختیار فروش یا put option

اختیار فروش یا put option طرف مقابل اختیار خرید است که اولین قراردادهای بازار اختیار ایران هم از این نوع بودند.

البته با شرایط خاصی و نام متفاوت به نام تبعی که در مقاله ایی جدا در مورد این نوع اختیار نیز صحبت می کنیم.

پوت (اختیار فروش)

در مورد put هم مانند call

خریدار اختیار فروش یا دارنده ی قرارداد در صورت تمایل و در سود بودن میتواند فروشنده یا متعهد را به معامله فرا بخواند.

این از وجه شباهت اختیار خرید و فروش که در هر دو خریدار ،اختیار انجام معامله را دارد

سود و زیان خریدار

اما وجه تمایز این دو قرارداد: 

خریدار اختیار فروش از ریزش قیمت تا صفر شدن قیمت سهام می تواند سود کسب کند(البته که ارزش نظری هیچ سهامی صفر نخواهد شد) و فروشنده ی اختیار فروش  از رشد قیمت به میزان ثابتی سود خواهد کرد.

خریدار به صورت سود میکند؟ فرضا که من قراردادی دارم که به من اجازه میدهد در قیمت 100 تومان کالای (ب) را به فروش برسونم و این قرارداد تا ده روز دیگر تاریخ دارد.

در روز دهم یا همان تاریخ سر رسید کالا(ب) افت قیمت 50 درصدی کرده و به قیمت 50 تومان رسیده.

خریدار قرارداد این جنس را از بازار به قیمت 50 تومان خریداری میکنم و در قیمت توافقی 100 تومن به فروش می رسانم. 

اکنون به جای کالای (ب) هر سهمی را قرار بدهید تا مثال ما به ثورت کامل سهامی شود

دقت کنید که در روز سررسید شخصی که خریدار اختیار فروش در گذشته بوده به فروشنده کالا یا سهام تبدیل می شود.

همینطور طرف مقابل که فروشنده اختیار فروش بوده به خریدار سهام(در صورت تمایل خریدار اختیار)تبدیل می شود.

حالا خودمون و جای فروشنده ی قرارداد بزاریم:

فروشنده

که قراردادی رو واگذار کردیم و به طرف مقابل اجازه میدهد در تاریخ سررسید کالا (ب) را به ما 100 تومان بفروشد و در ازای واگذاری این قرارداد 10 تومان(پرمیوم)دریافت نمودیم.

برای اینکه این 10 تومان پرمیوم برای ما باقی بماند

 باید کالای (ب) در روز سر رسید قیمتی بالای 100 تومان داشته باشد که خریدار(دارنده ی قرارداد) از اعمال آن صرف نظر کند و ما حداکثر 10 تومان را کسب کنیم…

چرا باید شخصی در بازار وجود داشته باشد که فروشنده باشد؟

همچنین اختیار را از خود سلب کند؟

با توجه به جذابیت های مختلف فقط شاید ذکر این مورد کافی باشد که فروشنده از ابتدای کار و ورود به قرارداد در سود است.