هر قرارداد اختیار خرید 4 جز اصلی دارد:

نوع کالا = دارایی پایه

مقدار کالا = اندازه قرارداد

قیمت معامله در آینده = قیمت اعمال

تاریخ انجام معامله = سررسید

خریدار

دارنده ی این قرارداد از رشد قیمت کسب سود میکند و برای داشتن این قرارداد باید مبلغی رو تحت عنوان پرمیوم یا بهای اختیار به فروشنده پرداخت کند.

از مزایای call  یا اختیار خرید برای دارنده ی آن ریسک محدود و حداکثر ضرر کنترل شده و اختیار انجام معامله در آینده است.

فروشنده

با تقبل ریسک نامحدود و دادن تعهد قراردادی را به فروش می رساند که از ریزش قیمت کسب سود میکند.

 از دیگر جذابیت های ان این است که فروشنده معمولا از ابتدای قرارداد در سود است و با حرکت قیمت میزان این سود کاهش یا حداکثر می شود.

پس دو نکته مهم تا اینجا گفته شده:

خریدار call

از رشد قیمت سود میبرد و اختیار دارد برای انجام معامله

فروشنده call

از ریزش قیمت سود میبرد و تعهد در انجام معامله دارد اگر طرف خریدار تمایل داشته باشد.

مثال

ضسپا 1224 با قیمت اعمال 3250 و تاریخ سررسید 23 اسفند 1402

شخص دارنده ی این قرارداد در تاریخ سر رسید اگر قیمت سهم بالاتر از 3250 باشد

 میتواند از فروشنده ی این قرارداد سهم را با پرداخت هزینه ی آن تحویل بگیرد

نکات:ض نماد اختیار خرید و اندازه قراردادها به صورت پیش فرض 1000 عدد است

لازم به ذکر است که این قرارداد بهایی دارد که فروشنده در زمان انعقاد قرارداد و قبل تعهد از خریدار میگیرد که تحت عنوان پرمیوم و بهای اختیار شناخته می شود

در ادامه ی مثال این قرارداد 100 ریال معامله می شود

نقطه ی سر به سر برای خریدار از فرمول : BE=K+P بدست می آید

قیمت اعمال = K

بهای اختیار خرید = P

یکی از مهم ترین نقاط برای تحلیل گران همین نقطه سر به سر است زیر نقطه فروشنده در سود است و بالای آن خریدار به نمودار پایین توجه کنید.

نمودار call

حداکثر زیان خریدار با افت قیمت سهم برابر با 100 ریال پرداختی یا همان پرمیوم است و بعد از 3350 ریال در سود است.

فروشنده بلعکس در زیر نقطه سربه سر در سود است و حداکثر سودش به اندازه پرمیوم دریافتی یا همان 100 ریال است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *